Maria og Matias

 

                                                                    Av: Ukjend

Matias Orheim

Matias Orheim, 1884-1958, var ein norsk salmediktar og lekpredikant. Han ga ut songbøker, han skreiv over 150 melodiar og rundt 1000 dikt. Fleire av songane er med i Norsk Salmebok.

 

Orheim dreiv ei utstrekt reiseverksemd og han vitja alle prestegjeld i landet, bortsett frå dei seks nordlegaste i Finnmark. Dit var han ikkje velkomen, då han brukte nynorsk.

Når han spelte songane sine, akkompagnerte han gjerne seg sjølv på glas.

 

Matias Orheim vaks opp på garden Orheim på Stårheim i Nordfjord. Han rekna seg som omvend etter eitt møte på bedehuset i pinsa i 1900. Etter dette møtet skreiv han songen

«Eg fann min Gud i ungdomsår».

Orheim tok etter kvart til å få problem med synet og til slutt, i 1916, var han heilt blind. Fram til han miste synet heilt, reiste han som forkynnar for indremisjonen. Seinare arbeidde han for Noregs Kristelege Ungdomsforbund. Året 1948 heldt han 400 møte.

Kona Maria var med på mange av turane hans og hjelpte han med det han, som blind, ikkje greidde sjølv.

Orheim fekk Kongens fortenestemedalje i gull i 1953.

Dei to, Matias og Maria var saman om det meste. Dei bad til Gud om å få døy saman. Det fekk dei. Om kvelden 20.april 1958 døydde Matias Orheim. Seinare same natta døydde Maria Orheim. Saman er dei gravlagde på Stårheim.

 

Kjelde

https://nn.wikipedia.org/wiki/Matias_Orheim