Minner

 Kjellaug Hatløy Bjergene har skrive ei fin lita bok. 

TIL-FRÅ ØEN SKULE, 

1949-1952.

 Ei minnebok om korleis det var å gå på ein liten grendaskule i 40- og 50-talet. Seks jenter og ein gut i klassen.

Kjekt bokslepp i Løa i Sande-tunet. Stolar måtte berast inn etter kvart som lokalet vart fylt opp. Over 100 stk var innom.

Det er viktig å ta vare på slike minne, å overbringe minna til seinare generasjonar.. Historia handlar ikkje berre om kongar og krigar, men om vanlege menneske i leik og arbeid.

Strikkedilla

 

Var ein tur på strikkebutikken og leverte ein pose med nystrikka og nyvaska pledd og huver. Dei tek mot og sorterer og så leverer dei det til sjukehuset. Måtte det varme mange små på si ferd.

Men til putetrekket med fletter fann eg ikkje noko garn som høvde. Så med det same eg var på strikkebutikken så kjøpte eg fire hesper til det prosjektet. Så var eg oppe i etasjen over og fekk hjelp til å vitte opp to av dei. Dvs eg var «hespetre» og ho vitta opp to nøste.

Sjå der, ja, no lærte eg noko nytt i dag, òg. Eg måtte inn på SNL og lese om kvifor det heiter hespetre. Så viser det seg at eg har trudd feil, heile mitt strikkeliv.

Hespetre er ein reiskap som vert brukt til å lage hesper av garn.

Garnvinde er ein reiskap som vert brukt til å lage eitt nøste frå ei hespe.

Det er vanlig å forveksle et hespetre med en garnvinde. En garnvinde er et redskap som brukes til den omvendte prosessen, altså lage et nøste eller en spole fra en hespe.

(Dybdahl, Wendelbo: hespetre, https://snl.no/hespetre)

Så eg er tydelegvis ikkje den einaste som har teke i miss. Det er berre det at det er liksom ikkje heilt det same å seie at eg var garnvinde.

Posar med garn i boden, den kvite stolen er full av garn i allslags fargar, raudt, gult, grønt, beige, fleire grønfargar, på puffen ligg det 400 g-nøstet, ved stresslessen ligg det eitt rosa spøt, ved sofaen ligg det eitt grønt og på bordet ligg det diverse hekle-og flette-prosjekt. Ikkje å undrast over at det stundom kjennest som eg held på å drukne. I garn og pinnar og mønstre.

God helg

Garnhavet

 Strikkedilla

Eg må ha fleire strikkeprosjekt på gang, samstundes. No held eg på med nokre babypledd som eg strikkar til nyfødden på sjukehuset. Eitt grønt, med ein lys og ein mørkare grønfarge. Eitt heilrosa. Og eitt eldraudt som eg skal ha sjølv. Så strikkar eg litt på det eine og litt på det andre. Når eg har strikka nokreomgangar på det rosa og er litt lei av fargen, tek eg fram det grøne og sit med det, ei stund. 

Så sit eg og kikar bort i den kvite stolen, der eg samlar det meste av garnet. Eg gler meg til å starte på fleire prosjekt. Så finn eg ei fin oppskrift på eitt putemønster med fletter, i eitt blad. Har eg nok garn i ein farge så eg kan lage denne, skal tru?
Trur det var Halvor Bakke (han med eventyrleg oppussing) som sa noko om at her i landet er vi ikkje skapte for å sitje på ræva. Det er vel noko slikt som står på huva hans. Nei, kanskje ikkje, men du verda kor mange fine handarbeid det kan verte ut av det. 

Oppussing driv eg lite med, men på handarbeidsfronten, der er eg god. 

Skobyte

 

Eg hadde time hos dokteren kl 12.00. Vel inne i gangen sette eg meg ned for å byte sko. Eg tok av meg skorne med broddar og tok på meg inneskoa som eg hadde med i sekken. Under prosessen kom det ruslande ei eldre dame, med rullator. Ho stoppa og såg på meg. Det var eitt smart grep, meinte ho, å ha med seg skobyte. Ja, eg var så lei av å slite med desse broddane, å ta dei av og på, tronge som dei er. Lettare då å ha med seg seg eitt par sko som er råd å bruke inne, sa eg. Ja, ho gjekk utan broddar, men så hadde ho rullatoren å støtte seg på. Vi prata litt medan eg bytte sko, så måtte eg gå til timen. Dama tykte det var kjekt å snakke med eitt fornuftig menneske, som ho sa, før vi gjekk kvar til vårt.

For ei stund sidan var eg til MR-undersøking og fekk sjekka topplokket. Nokon vil kanskje seie at det var på tide.  Grunna Parkinson-diagnosen ville nevrologen sjekke om  det var andre moment ein måtte vere obs på. Det var ei eller to blodårer som var litt tjukke, men det var ingen teikn til betennelse (dokteren forklarte det mykje finare). Så det var ikkje "fare på ferde", ingen grunn til å starte med blodfortynnande. Enno i alle høve.

Sitat

 Trur det var Halvor Bakke som sa at Noreg ikkje vart skapt  for å sitje på ræva. 

Nei, kan hende det, men du verda så mange fine handarbeid det kan verte ut av det.

God helg

Godt år

 Det er mange måtar å seie ting på. Godt nyttår, godt nytt år, godt år. Litt ulik tyding etter korleis ein seier det. Sjølv har eg ein tendens å "slenge med leppa" litt kjappare enn godt er, stundom. I år har eg eitt mål for det nye året: eg skal prøve å halde kjeft meir. Om eg ikkje har noko positivt å seie om ein artist, eitt fjernsynsprogram, eller naboen, så skal eg ikkje seie det. Mi private meining kan eg halde for meg sjølv. Eg kan meddele meg når eg har noko positivt å kome med.