Dei som gjekk føre

 

Eg skriv soga om slekta mi. Eg vil ha med litt historie om livet dei levde, korleis kvardagen var, kva åt dei, kva gjorde dei på, om kveldane? Ikkje så mykje eg veit, men eg skundar meg og skriv ned det eg veit, det mor mi fortalde. Så plagar eg eldre slektningar med spørsmål. Det eg angrar mest på, i mitt liv, er at eg ikkje spurde bestefar meir, då eg hadde høve. Men var vel eg særleg interessert i «gamle dagar», då eg var tretten år? Tenk kva han kunne fortalt, om eg hadde masa og spurt. Men litt veit eg. I alle høve den meir nære soga. No driv eg og skriv om skulevegen til mor mi. Det var noko til tur, det var ikkje berre å setje seg på ein buss og verte frakta dit ein skulle.

Dette slektstreet trur eg kjem til å fylle ei heil bok.

Singing in the rain

 Hadde eigentleg tenkt å gå i dusjen, då eg stod opp, i dag. Men dusjen min var oppteken. Der hang antrekket frå gårsdagen. Eg var ute og gjekk, kom att med full sekk og to fulle bereposar. Våt til skinnet. Trusa var visst det einaste på kroppen som var turt.

Så då eg kom i hus tok eg av meg skorne og sette dei i turkaren. Så droppa eg sekk og posar i gangen og gjekk på badet der eg vrengde av meg og hengde opp det meste av antrekket. Litt her og litt der, sokkane hamna i ei rue attmed vaskemaskina. Greitt å ha eit velfylt garderobeskåp, så vart det eitt nytt klesskift, til kvelden.

Deretter er det å pakke ut og setje varene på plass. Det som nesten tek mest tid er all emballasjen som berre skal sorterast og hivast. Undervegs er eg oppom bossdunkane eitt par vender. Først med matavfall, deretter med papiravfall. Innimellom vaskar eg opp eitt og anna som står på kjøkkenbenken. Nokre sitronar eg kjøpte førre veke, vert skvisa.

Til neste handletur tingar eg godt vèr. I alle høve opplett.

Fantasi

 Draumen om å skape

Stundom vert ein litt trøytt av å puste inn same lufta, heile tida. Då er det kjekt å ha ei veninne med bil, ei som inviterer meg med på tur. Vi har teke ein del dagsturar i nærområdet. Vi har vore i Dale, Florø, Sandane, Sogndal. Denne veka fann vi ut at vi skulle vitje favoritt-butikken min, Fantasi på Sandane, pluss eit par ting til. Etter å ha hatt nær «scrappeturke» i over eitt år, er det reine sælebota å kome inn i fantasiverda til Inger Karin. Her er stoff, garn, her er stensilar, 3d-bilete, scrappeark med bikerbabes og gamle gubbar. Her er noko for dei som vil sy gardiner, strikke ein gensar, scrappe eitt kort eller to.

Eg hadde som sagt scrappeturke og skulle ikkje kjøpe noko særleg, berre kike litt. Men i det same eg kjem inn døra legg eg visst vitet att utanfor. Eg kjøper kort som skal broderast, eg kjøper kortpakke med utstansa kort som berre skal setjast saman. Eg kjøper utklyppsark med bikerbabes og med gamle gubbar, eg kjøper artige stempel.

Som eg gler meg til å starte på alt saman. Scrappeturke, du liksom.

Ny sofa

 

Sofa

I ein alder av over seksti må det vere greitt å kjøpe ny sofa. Tidlegare har eg fått, arva, brukt luftmadrass. No har eg tinga min første sjølvkjøpte sofa. No får eg han som eg vil, storleik og farge er heilt etter min smak og ynskje. Så no er det berre å vente til hausten, då han skal vere ferdig til levering.

Ingen som kjenner meg bør verte overraska over fargen.