I går fekk eg vitjing av eldste bror mn. Vi vart sitjande og prate om far vår, kva vi hugsa var litt ulikt. Somt hugsa eg og somt hugsa han. Då eg fortalde om eitt minne eg hadde frå eg var to år, meinte han at det gjekk ikkje an, men det gjer det. Eg påstår ikkje at eg hugsar mykje frå så tidleg, men eitt glimt eller to har eg, frå toårsalderen.
Det vart så mykje mimring at i natt fekk eg ikkje sove. Eg låg og tenkte på barndomen, på bestefar og på mor og far. Eg kom på fleire episodar di lenger eg låg og vrei meg og di meir klokka vart. Eg la meg halv eitt og stod opp att fem. Eg laga meg frukost og vel ferdig med han, sette eg meg til å spøte. Etter ei stund sovna eg på sofaen og vakna av at telefonen ringde. Då var det berre å stå opp for andre gong i dag og starte dagen enno ein gong. Godt ein får fleire sjansar i livet.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar