Truluv

Bokmelding

Elizabeth Berg

Historien om Arthur Truluv

Cappelen Damm 2019

Arthur steller hus og hage og katt. Deretter tek han bussen til kyrkjegarden og et lunsj i lag med kona si. På veg til grava hennar vandrar han forbi mange gravsteinar og les inskripsjonane. Dei snakkar til han og han ser føre seg korleis dei var og kva slags liv dei hadde, dei som ligg der.

Ved grava til Nola set han seg på klappstolen han har med, et lunsjen sin og pratar til henne. Han fortel om dagane, om rosene og at han saknar henne, men han greier seg. Livet går vidare, katten Gordon held han med selskap og naboen Lucille forar han med utsøkt bakverk.

Kyrkjegarden er også ein trygg tilhaldsstad for Maddy som brukar friminutta der for å kome unna dei andre ungdomane. Heime er faren taus, han vil ikkje snakke om mora som døydde i ei trafikkulukke då Maddy var to veker gammal. Han er glad i jentungen, men har vanskeleg for å vise det. Ho forelskar seg i ein kar som ei svigermor ikkje ville ynskt seg.

Ein dag kjem Maddy og Arthur i snakk og eit venskap oppstår mellom to einsame sjeler.

I nabohuset bakar Lucille kaker som ingen kan motstå, men ho har også fått utdelt sin rikelege porsjon av forvitenskap. Ho møter att barndomskjærasten, dei forlovar seg og Lucille drøymer om eit liv i lag med han. Så døyr han, etter ein månad og livet går i svart.

Ei bok om å finne nye vegar og nye sjansar. Venskap på tvers av alder, om å hjelpe kvarandre vidare. Maddy gjev Arthur eit nytt etternamn, Truluv – ekte kjærleik.

Ekte kjærleik og ekte venskap.

Handarbeidskafé og boksnakk

Strikkeglad naustedøling har nett gjeve ut boka Moderne tradisjonsstrikk. Sjølvlaga mønster og frisk fargebruk. Då klassekameratane tok mopedlappen som valfag på ungdomsskulen, tok han handarbeid.
Sundag var han i Movika og fortalde om interessa for handarbeid og vegen fram mot bok.
Forlaget ville at han skulle skrive på bokmål. Då viste han til kontrakten der det stod at målforma skulle vere norsk. Han skreiv heile manuset på nynorsk og forlaget måtte gje han rett. Ei faktabok på nynorsk vart det og eg gler meg til å lese og ikkje minst til å prøve ut nokre av mønstera, særleg slipset.

Benign paroxysmal posisjonell vertigo

BPPV

(krystallsykja)

Som dokteren sa, det er ikkje farleg og det går over. Men ubehageleg er det, særleg når eg skal ned i og ut av senga. Eg kan ikkje sprette ut av horisontalen på same måte som før. No må eg reise meg roleg opp og sitje nokre sekund på sengekanten og kjenne etter om verda held seg i ro eller snurrar.

Men ufarleg, som sagt. Eg gjer øvingane eg har fått beskjed om og det vert litt lettare for kvar gong. Så det går nok over.

Men no vil eg ikkje ha noko meir.

Dei unge døde

Shepard/Hawkins

Flystyrten i 1963 kravde fire liv. Piloten Randy Hughes, Patsy Cline, Cowboy Copas og Hawkshaw Hawkins. Ei tid etterpå verka det som det berre var Patsy Cline som var omkomen. Det var henne folk snakka om, det var henne det vart laga film om. Kanskje det var fordi ho var «den unge døde», ho var tretti år. Copas var 49 år og Hawkins 41. På det tidspunktet var Cowboy Copas og Hawkshaw Hawkins meir kjende enn henne. Piloten Hughes var manageren til Cline og han var dessutan svigerson til Copas.

Jean Shepard var åtte månader på veg med hennar og Hawkshaw Hawkins andre barn. Ho låg og sov då ei veninne ringde og lurte på kva ho dreiv med og om ho hadde høyrt om flystyrten.

To av Hawkins sine beste vener var Marty Robbins og Don Gibson. Eldste sonen var døypt Donald Robin etter desse to. Då Hawkins døydde skreiv Marty Robbins songen «Two little boys» til Jean Shepard. Ho nekta først å syngje han, men etter kvart spelte ho inn songen. Då Robbins skreiv songen, krediterte han ungane til Hawkins/Shepard som låtskrivarar. Dei fekk alle rettane til songen.

Jean Shepard døydde i 2016.