Tilfeldige møte

 

I går handla eg meir enn eg hadde tenkt. Det er det vanlege, det er alltid noko som ikkje står på lista, men som eg absolutt skulle hatt. Ein boks her, ein pose der, eitt ekstra brød. Vogna var fullare og fullare, etter kvart. Vel ute av butikken sette eg meg på næraste kafè og kjøpte meg ein porsjon suppe. Ikkje fordi eg var så svolten, men fordi eg kjende trong for ein pause. Suppa var god, det same var kaffikoppen. Etter ei stund kom Astrid, ei kunstnarveninne innom. Ho fortalde at no var hauet så fullt av alt ho skulle og måtte og burde og møter og avtaler at ho måtte ha ein pause. No skulle ho sitje her ei stund og sjå dum ut, som ho sa. Eg fortalde at eg dreiv omtrent med det same, eg sat og såg ut i lufta og prøvde å tenkje på ingenting.

Vi hadde ei hyggeleg samtale. Eg fortalde om desse lokalhistoriske damene eg driv og skriv om, og så fekk eg høyre om alle hennar prosjekt.

Ikkje trur eg vi løyste nokon verdsproblem, der vi sat, men vi kom med litt innspel til kvarandre og det er alltid nyttig. Då vi avslutta og ho hasta vidare til neste møte, takka ho for ei deileg samtale, så litt nytte gjorde vi vel der vi sat og «såg dumme ut».