Babettes gjestebod

Babettes gjestebod.

Ålhus kyrkje og prestegard.

(Jølster bibliotek, Rom for ord, Svidal Skriveri, Sogn og Fjordane fylkeskommune)

Monologen i kyrkja.

Ragnhild Gudbrandsen spelte glitrande, ho bevega seg rundt i rommet, ho endra dialekt etter personane, ho song, ho fortalde. Åleine på scena i ein god time, eit par stolar som rekvisittar.

Gjestebod i prestegarden.

Maten var eit eventyr av lokale råvarer. Det var aure og hjort, det var tilslørte bondepiker, lefser, gele. det var stikkelsbærsaft og rabarbrasaft og eplemost.

Det var så mykje meir. Det var prat rundt borda, det var allsong, det var diktlesing, det var minner og forteljingar om farne tider.

Eit gjestebod verdig ei Babette.

Førdefjorden

Tussmørke november. Fleire hundre møtte fram for å markere kva vi meiner. Somme saker er verdt å kjempe for.

Kjøkkenskrivar

Rart med det, når eg først tek til å pusle på kjøkkenet, vert eg gjerne inspirert til å gjere meir. Her ei helg fekk eg så grueleg lyst på vaflar. Har ikkje brukt vaffeljarnet på årevis. No tok eg det fram og reingjorde det skikkeleg før eg laga til røra. Første to platene måtte skrapast av, men etter at eg smurde jarnet for kvar gong gjekk det bra. Gode vart dei, òg.

Om å gjere ein innsats

Denne veka har eg vore på kurs i to dagar. Barnelitterære fagdagar. Mange interessante føredrag og presentasjon av årets bøker når det gjeld barn og unge. Biletbøker, barnebøker, ungdomsbøker, faktabøker. Arrangert av Sogn og Fjordane fylkesbibliotek, for femte året på rad.

Sjølv om det er svært interessant å få fagleg påfyll og sjølv om det er særdeles hyggeleg å treffe kollegaer, så kjenner eg at det er ein grunn til at eg er uføretrygda. Etter to slike dagar er senga og godstolen dei kjæraste stadane dei neste to dagane. Heilt utsliten av å ta i mot så mykje inntrykk, å vere smilande og interessert i samtaler, å vere positiv i møte med gamle og nye kollegaer.

Sjølv om eg gjerne vil gjere ein innsats så har eg ikkje krefter til å stå i eit vanleg arbeidsliv. Å ta små oppdrag er kjekt, men å arbeide fem dagar i veka er uoverkomeleg.

Sjølv om det kanskje ikkje viser utanpå.