Fiskemiddag på låven

Fersk fisk

Nytrekt fisk, reinska og kokt og servert på låven, av matfar på Kråkenes. Mora er sky, men kom fram då fotografen gjekk.

Canadisk stepdans

cassie and maggie

Gjekk på kurs med desse to, under folkemusikkfestivalen i Førde. Det er vanskelegare enn det ser ut.

A stranger is just a friend you do not know

Tilfeldige møte

«A stranger is just a friend you do not know”, song Jim Reeves, for fleire år sidan.

Desse tilfeldige møta, som berre skal vere det. Tilfeldige, hyggelege samtaler i natta. Eller i dagen. Folk ein møter på festival, medan ein ventar på ein buss, matkø eller billettkø. Eller vert sitjande ved sida av, på bussen opp att, om natta.

I Førde har vi nett hatt folkemusikkfestival. Nesten like fint som alle konsertane ein kan gå på, er det å treffe ukjende folk over eit ølglas eller ein matbit.. Det sit folk ved alle bord i kafeen og sjølv ein sunnfjording som meg må kvinne meg opp og spørje om det er plass til ein til, her. Som oftast er det plass eller så lagar ein plass. Så sit ein der då, og finn seg brått midt i ei samtale med menneske som har ei spanande historie å fortelje. Nokre er på festival for første gong, andre kjem attende kvart år. Ei natt vart eg sitjande og snakke med ei dame som var på festival i Førde for sjette gong. Ho kom frå Oslo og kjende seg litt som ein egoist, sa ho, som reiste hit åleine og gjekk på alle dei arrangement ho greidde å få med seg. Somme tider kom ho i lag med mann eller veninner. Då måtte ho ta omsyn til kva dei ville gå på. Reiste ho åleine var ho fri til å gå på alt ho sjølv ville. Eg vil ikkje kalle henne egoist, det handlar vel meir om å syte for å få påfyll og energi av musikk og positive opplevingar. Ho var i grunnen samd i det.

På Pikant skulle det vere konsert i teltet. Vi sat og venta på at dørene skulle opnast. Eg kom i prat med ein hyggeleg kar som skulle på same konserten. Vi diskuterte musikk, forventningane til denne konserten, andre konsertar vi hadde vore på. Kva han heitte? Ikkje aning, det var heller ikkje meint å vere anna enn eit hyggeleg møte i sommarnatta.

Tidlegare på dagen stod eg i matkø i kafeen. Der stod det ei dame som lurte på om eg ville ha middag. Ho hadde matkupong og då kunne ein forsyne seg to gonger. Ho var mett etter å ha ete ein porsjon, så om eg ville kunne eg få hennar billett og forsyne meg. Å gje vekk eit måltid mat til ein heilt ukjent som står i kø er i alle høve ikkje eg van med. Men eg takka pent og tok i mot. Godt var det, òg.

a stranger is just a friend

Varmande gåve

Ikkje farleg med kalde golv når ein har tova tøfler å stikke kalde tær inn i

Takk Aud Holt