Mari Maurstad sa visst ein gong at ho heller ville
sitje på do og lese gamle vekeblad enn å snakke med kjedelege folk. Ja, ja, eg
trur ho ville oppfatta meg som rimeleg kjedeleg. Men det er heilt greitt. Eg
treng ikkje fylle livet mitt med folk som tappar meg for energi. Ikkje gidd eg
å endre meg, heller, for at folk skal like meg. Det viktigaste er vel at ein
kan sjå seg sjølv i auga, i spegelen, om kvelden.
Eg fyller heller livet mitt med folk som likar
kjedelege folk, eg.
