Stort sett overlever eg

At eg aldri lærer. Eg er så nervøs, trur alltid det kjem til å gå dårleg. Så går det oftast bra. Munnleg eksamen, ingen er ute etter å ta meg, eksaminator er ute etter å høyre kva eg kan.
Nei, det er som eg alltid seier, med Mark Twain, etterpå: eg har hatt mange bekymringar i mitt liv. Dei fleste har det ikkje vorte noko av.

Løyndomar og bestevener

Åh,  du store, for Glimmerdalens vesle dunder, slik jente har ikkje vore fødd sidan Pippi sine dagar. Boka er eit overskotslager av sprelske språkbilete og herlege påfunn. Eg har nett lese Tonje Glimmerdal av Maria Parr, for andre gong. Grunnen er at  eg er hyra som opplesar på ein konferanse om barne- og ungdomslitteratur. Eg gler meg stort til å lese om Tonje og mest av alt til å lese for dei som enno ikkje har fått med seg denne tiåringen som har ein besteven på 74 år og som ho er så glad i at det knakar i magen. Eigentleg skulle eg lese litteraturteori til munnleg eksamen, men eg vart så oppslukt av Tonje  at eg måtte berrre lese heile boka. Det  var eit særdeles kjekt gjensyn,  og sidan  boka kom ut i 2009 kan ein kanskje vone at det snart kjem ei ny bok frå Maria Parr. Gjerne ei til om Tonje.